حقایقی جالب در مورد گوش انسان

جرم گوش از آن در برابر گرد و غبار و آلودگی محافظت می‌کند.
ریزترین استخوان‌های بدن در گوش میانی قرار دارند که به ترتیب استخوان رکابی، استخوان سندانی و استخوان مالئوس خوانده می‌شوند.
سخت‌ترین استخوان در بدن انسان استخوان گیجگاهی نام دارد که در طرفین جمجمه قرار دارد و دستگاه شنوایی-تعادلی بدن را نیز در بر می‌گیرد.
استخوان‌های رکابی، سندانی و مالئوس در کنار هم ابعادی برابر با یک سکه دارند.

قرار گرفتن گوش انسان در معرض صدا‌های بلند (۸۵ دسیبل یا بالاتر) میتواند آسیب همیشگی به شنوایی انسان وارد کند.
رشد گوش بیرونی در سرتاسر عمر انسان ادامه دارد و این فرایند هیچگاه متوقف نمی‌شود.
توانایی انسان برای شنیدن به مو‌های ریزی وابسته است که در اعماق گوش قرار دارند و بدون این مو‌های ریز انسان قادر به شنیدن نیست.
گوش انسان ۲۰ هزار سلول مویی را در خود جای داده است.
امواج صوتی با سرعتی بالغ بر ۱۲۳۲ کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کنند.
فرایند شنیدن صدا‌های محیط توسط گوش انسان هیچگاه متوقف نمی‌شود و حتی در طول خواب نیز ادامه دارد. در واقع این مغز است که یاد می‌گیرد به صدا‌ها توجه نکند و اینگونه است که انسان در محیط‌های پر سر و صدا نیز میتواند بخوابد.

گوش‌ها علاوه بر فراهم نمودن امکان شنوایی به حفظ تعادل بدن نیز کمک می‌کنند.
قرار گرفتن در معرض صدا‌های ۱۲۰ دسیبلی یا بالاتر ظرف ۷.۵ دقیقه قدرت شنوایی شما را از بین می‌برد.
حقایقی جالب در مورد گوش انسان
گوش میانی از طریق اندامی به نام شیپور استاش به گلو متصل شده است. شیپور استاش مسئولیت ایجاد توازن میان فشار جوی و فشار بدن را بر عهده دارد.

گوش انسان میتواند بر حس چشایی اثر بگذارد و این نیز به واسطه عصبی به نام طناب صماخی رخ می‌دهد که غدد چشایی را از طریق گوش میانی به مغز متصل می‌کند.
پوستی که درون کانال شنوایی انسان قرار دارد هر سال یک کانال جدید ایجاد می‌کند. این پوست هر سال تقریبا سه سانتی متر رشد می‌کند و پوست قدیمی را به بیرون هدایت می‌کند. یعنی بافت داخلی کانال شنوایی از پوست تازه ساخته شده و سطح بیرونی اش از پوست کهنه.
دانشمندان اخیرا با استفاده از جرم گوش به مطالعه الگو‌های مهاجرتی بشر در طول تاریخ پرداختن

سمعک با قیمت مناسب